Afvalloos of Afvalarm?

Afvalloos. Een term die mij de laatste tijd steeds meer bezighoud. Misschien wel een beetje uit frustratie, want elke keer als ik dat woordje lees of hoor, vraag ik me af waarom mij dat nou niet lukt. Boodschappen doen met mijn eigen bakjes en zakjes, (kraan)water drinken uit een Dopper; (keer op keer) hervullen van mijn eigen flacons; haren wassen met een shampoo-bar; zelf bakken en braden.... Ik doe het toch allemaal!?!?! En nog steeds ben ik niet compleet vrij van afval (en hiermee bedoel ik niet alleen het restafval, maar ook de te recyclen materialen zoals papier, glas, blik en plastic).

Soms vraag ik me dan ook af of een afvalloos leven, in deze tijd en situatie, wel een haalbaar streven is. Met een gezin van vier komt er ongewild toch, bij tijd en wijle, van alles in huis. Een man die een mat voor in de auto besteld (geleverd in een grote doos en plastic); twee opgroeiende (puber) dochters met al hun wensen en behoeftes en vriendinnen die (heel lief!) een bos bloemen voor me meenemen. In plastic folie. Met een zakje Chrysal eraan.

Maar ook zonder deze 'externe factoren' merk ik dat ik het toch niet helemaal red om geheel afvalloos te leven. Zelf (koekjes) bakken gaat prima, maar de benodigde ingrediënten kan ik niet altijd verpakkingsloos kopen. En op de zelfgemaakte pizza vinden mijn kinderen een stukje mozzarella wel erg lekker. Op de zaterdag markt in Haarlem kan ik deze los kopen, maar je zult altijd zien dat we er net zin in hebben op vrijdag. Tja... Los van het feit van welke keuzes ik maak (met een zwak gebit durf ik het niet aan om van mijn vertrouwde Paradontax af te stappen en wasbaar maandverband gaat mij toch echt net een stap te ver) heb ik ook gewoon simpelweg niet de tijd om van alles (van tomatenketchup tot broodbeleg) zelf te maken.

Toch kan ik met eer en geweten zeggen dat ik vind dat ik de afgelopen jaren hele grote stappen heb gemaakt. Waar er voorheen elke week volle zakken afval de deur uitgingen, lukt het me tegenwoordig om, eens in de vier tot zes weken, slechts een héél klein beetje restafval aan de weg te zetten. En ook de Plastic Hero zak hangt steeds langer half gevuld in de keuken. Eventuele glazen potjes probeer ik zoveel mogelijk te hergebruiken; de oud papier bak bevat voornamelijk oude kranten, wc rolletjes en (aan beide kanten) volgeschreven boodschappenlijstjes.

Dus toen vanochtend mijn grote 240+ liter afvalbak (op mijn verzoek) door de gemeente werd vervangen voor een (bijna de helft) kleinere 140 liter kliko, voelde ik me toch stiekem wel een heel klein beetje trots. Mijn man wordt er een beetje zenuwachtig van, maar ik heb het volste vertrouwen dat deze nieuwe, kleine(re) kliko méér dan voldoende capaciteit biedt voor ons 'twee-weken-gezins-afval'. Immers; de inhoud van onze oude, grote grijze bak toonde al tijden voldoende bewijs ;-)

Ik realiseer me nu ook dat ik doe wat ik kan. En dat als iedereen voor wat minder afval zou zorgen, dat dat al een héél groot en positief effect zou hebben. Een afvalloos huishouden zal ik waarschijnlijk nooit krijgen, maar wat voel ik me rijk om afvalarm te zijn!

Nieuwsgierig hoe jij ook afval kunt besparen? Op mijn blog vind je allerlei gratis tips, 

patronen en recepten die je op weg kunnen helpen. Succes!... enne... alle kleine beetjes helpen!