Van het één naar het ander...

Zo'n twee jaar geleden kwamen er ruim 200 statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) in ons dorp wonen. Tijdelijk in een voormalig klooster; in afwachting van gezinshereniging en een eigen woonplek. Na de nodige hulp bij de het klaarmaken van de ruimtes was ik hier ook op creatief vlak actief als vrijwilliger. Samen met een vriendin creëerden wij een gezellige ruimte, waar we wekelijks een creatieve middag organiseerde. Voor jong en oud. Met als doel om de mensen even een klein momentje van gezelligheid en afleiding te geven én ze iets leuks te laten maken voor hun kamer. In de hoop dat hun nieuwe, voorlopige 'huis' wat meer als een thuis voor ze zou gaan voelen. Zo maakten we samen o.a. mooie muurversieringen, toilettasjes, bloemenvaasjes, servetten, sfeerlichtjes en nog veel meer.... Alles om zelf naar eigen wens te maken en gratis mee te nemen. Van voornamelijk (rest)materialen die gedoneerd waren door vele gulle gevers uit de omgeving.

Soms liep niet alles geheel zoals verwacht; het cultuur- en taalverschil maakte het uitleggen van een nieuw 'knutselproject' zo nu en dan best wel wat lastig. Maar vrijwel altijd werden de projecten snel opgepikt en werden er de mooiste objecten gemaakt. En borduren was altijd een succes! Dat bracht mij op het volgende idee: een jute zakje; gevuld met wat houtsnippers en etherische olie. Versierd met wat leuke borduur steekjes wordt het een schattig geurzakje.

Of het een onbekend attribuut was of gewoon niet gewenst; ik weet het niet. Maar helaas leek hier niet echt veel interesse voor te zijn. Onder het mom van volgende keer beter, legden we de jute stof en het borduurgaren aan het eind van de middag dan ook weer netjes terug in de kast. "Dat komt vast wel weer te pas voor een ander project". Maar wat te doen met de (door mij gekochte) zak met houtsnippers? Gelukkig bleek daar na een tijdje ook een mooie oplossing voor te zijn.

Na een leuk en bijzonder, maar ook intensief jaar heb ik (vanwege wat persoonlijke omstandigheden) besloten om even een stapje terug te doen. Gelukkig zet mijn vriendin zet de knutselmiddagen nog met veel enthousiasme en betrokkenheid voort. Met de hulp van meerdere, lieve vrijwilligers zal zij ongetwijfeld nog voor heel veel gezellige knutselmiddagen zorgen. Fijn! Ikzelf doe het eventjes wat rustiger aan, maar het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan ;-). Weliswaar een tandje lager, maar wederom vrijwillig, zet ik me op dit moment in voor een ander goed doel; haken en breien voor de mensen in Moldavië. Elke maandagmiddag sluit ik me aan bij een groepje fantastische dames. Om samen gezellig twee uurtjes te haken/breien aan warme dekens. Maar ook mutsen, sjaals en tochtstrippen worden hier met veel aandacht en liefde gemaakt. Wederom van gedoneerd materiaal, wat met veel dankbaarheid en respect verwerkt wordt tot vele nuttige en mooie resultaten. En laat nu die zak met houtsnippers nu zomaar ook opeens heel erg goed van pas komen!

Van wat overgebleven stof naaide ik een aantal slurven. Deze vulde ik met de houtsnippers en nam dit alles mee naar de maandag-middag-brei-club. Daar gingen ze in de mouw van een gedoneerde, niet afgemaakte trui en werd er een fantastische leuke tocht(vis)strip van gemaakt. Helemaal van restmateriaal. Geweldig!

Van de zak in de slurf...

Zo gemaakt en super effectief!

Nu nog iets moois van maken...

TADA.... een geweldige tocht(vis)strip!

Nu de snippers een goede functie hadden gevonden, bleef alleen nog de plastic verpakking over. Maar daar had ik ook al snel een goede invulling voor. Op basis van het tas-van-een-rijstzak-patroon, naaide ik er een vrolijke tas van. Deze vulde ik met een aantal restbolletjes garen die ik nog had liggen en bracht 'm naar drie hele lieve en creatieve meisjes. Kunnen zij ook weer mooie dingen maken!

Van verpakkingsmateriaal naar superschattige tas ;-)

En zo heeft iets, waarvan ik in eerste instantie niet wist wat ik er mee aanmoest, toch weer een aantal goede bestemmingen gekregen! En is al het 'afval' verwerkt tot nuttige en gewenste objecten. Vanmiddag ga ik weer naar de breiclub. En neem ik mijn 'proeflap' garen en (repen) oude spijkerbroeken mee. Het kan nog van alles worden; een sprei, vloerkleed of tas. Maar hoe dan ook; we zorgen er samen voor dat het allemaal weer op een nieuwe en goede plek terecht komt.

Stokjes haken en repen van een kapotte spijkerbroek erdoor weven...

En de restjes worden vulling...

Vind je het leuk om op de hoogte te blijven?

Ik ben te volgen op Facebook: 

facebook.com/doemijmaaruiensoep