donderdag 22 februari 2018

Zero Waste

Dankzij het prachtige werk van een bijzonder en dierbaar familielid, ben ik jaren geleden in contact gekomen met de 'Zero' kunststroming. Gegrepen door de prachtige, verstilde objecten en filosofie daarachter, begon ik ook met het maken van monochromen. In die tijd nog niet verpakkingsvrij actief, dus met (rest)afval uit eigen huis, tuin en keuken. Zo maakte ik mijn eerste monochroom van broodsluitclips. Gevolgd door een werkstuk opgebouwd uit vele punaises. Oorspronkelijk wit, maar door de jaren heen sterk verkleurd. Wat (voor mij) weer een prachtige nieuwe dimensie aan het stuk heeft gegeven.


Na behoorlijk lang sparen en met enthousiaste spaarhulp van anderen heb ik vorige maand een ander werkstuk kunnen afronden. Ruim 1500 waxine-licht-lont-houdertjes vormen samen 'Burn(t) out'. De werking van het licht; de 'herhaling'.... ik vind het (al zeg ik het zelf ;-)) prachtig en geniet dan ook enorm van het maken en het kijken naar dit object.


Afgelopen maand werkte ik aan een nieuw stuk. Dit keer letterlijk gebaseerd op mijn inspiratiebron en zwerfafval. Het stuk heet dan ook 'Zero Waste' en is opgebouwd uit (na oud en nieuwe geraapt) vuurwerkafval. Zogenaamde Knetterballen. Ik wijdde er al eerder dit blogberichtje aan. Gisteren ronde ik het werk af en nu staat het in onze woonkamer. Ben blij!




voorkant - zijkant - achterkant

Het geeft mij heel veel voldoening om 'afval' op deze manier in een nieuwe vorm te kunnen gieten. Om zo te laten zien dat alles grondstof is. En de potentie heeft om weer iets nieuws, moois en waardevols te worden. Met grote dank aan Bab. Die mij dit heeft laten zien en geleerd. Still being remembered & loved 💛

 
Vind je het leuk om op de hoogte te blijven?
Ik ben te volgen via Facebook: facebook.com/doemijmaaruiensoep



















zondag 18 februari 2018

Wier-wirwar

Het was al weer (veel te) lang geleden dat ik op het strand ging 'schoonmaken'. Dus toen ik, via Cathy, een mailtje van Greenpeace regio groep Haarlem kreeg voor een 'Beach Clean Up' was ik meteen enthousiast. Ja! Ik wil mee! Een mooiere dag hadden we niet kunnen uitzoeken. Met amper wind en een stralend zonnetje was het heerlijk op het strand. En gelukkig zag het er, qua plastic afval, op het eerste gezicht ook niet al te erg uit. Tot ik in de vloedlijn ging lopen. Waar mijn oog viel op de vele hoopjes zeewier. Bontgekleurd door héél veel kleine en dunne plastic draadjes. Het ene hoopje nog voller dan de ander. Volkomen in de war geraakt tot grote, vervuilde kluwen.


Ik schrok van de hoeveelheid. En van hoe klein en fijn de plastic visnetdraadjes waren geworden. Zelfs (restanten van) visnetten worden dus microplastics in de zee. Samen met het wier spoelen ze aan op het strand. En als je ziet hoeveel er hier al in zit, durf ik echt niet te denken aan de hoeveelheid die zich nog in de zee bevindt. Laat staan aan de enorme gevolgen hiervan... Terwijl de andere rapers zich bezighielden met de grote(re) stukken afval, knielde ik neer op het zand en begon de 'wier-wir-war' zo goed als ik kon uit te pluizen. Lastig klusje, want de boel zat echt heel erg met elkaar verward. Maar met enig geduld en volharding kon ik gelukkig toch nog wat natuur verlossen van dat nare plastic afval.


Het was een mooie ochtend. Samen met een aantal fijne, gezellige vrijwilligers, heb ik het strand weer een héél klein beetje schoner achter kunnen laten. Binnenkort begint het strandseizoen weer. Strandtenten worden naarstig opgebouwd; terrasjes zitten al behoorlijk vol. Hoog tijd om weer eens wat vaker naar het strand te gaan om te rapen.


Vind je het leuk om op de hoogte te blijven?
Ik ben te volgen via Facebook: facebook.com/doemijmaaruiensoep








maandag 12 februari 2018

Van het één naar het ander...

Zo'n twee jaar geleden kwamen er ruim 200 statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) in ons dorp wonen. Tijdelijk in een voormalig klooster; in afwachting van gezinshereniging en een eigen woonplek. Na de nodige hulp bij de het klaarmaken van de ruimtes was ik hier ook op creatief vlak actief als vrijwilliger. Samen met een vriendin creëerden wij een gezellige ruimte, waar we wekelijks een creatieve middag organiseerde. Voor jong en oud. Met als doel om de mensen even een klein momentje van gezelligheid en afleiding te geven én ze iets leuks te laten maken voor hun kamer. In de hoop dat hun nieuwe, voorlopige 'huis' wat meer als een thuis voor ze zou gaan voelen. Zo maakten we samen o.a. mooie muurversieringen, toilettasjes, bloemenvaasjes, servetten, sfeerlichtjes en nog veel meer.... Alles om zelf naar eigen wens te maken en gratis mee te nemen. Van voornamelijk (rest)materialen die gedoneerd waren door vele gulle gevers uit de omgeving.

Soms liep niet alles geheel zoals verwacht; het cultuur- en taalverschil maakte het uitleggen van een nieuw 'knutselproject' zo nu en dan best wel wat lastig. Maar vrijwel altijd werden de projecten snel opgepikt en werden er de mooiste objecten gemaakt. En borduren was altijd een succes! Dat bracht mij op het volgende idee: een jute zakje; gevuld met wat houtsnippers en etherische olie. Versierd met wat leuke borduur steekjes wordt het een schattig geurzakje.


Of het een onbekend attribuut was of gewoon niet gewenst; ik weet het niet. Maar helaas leek hier niet echt veel interesse voor te zijn. Onder het mom van volgende keer beter, legden we de jute stof en het borduurgaren aan het eind van de middag dan ook weer netjes terug in de kast. "Dat komt vast wel weer te pas voor een ander project". Maar wat te doen met de (door mij gekochte) zak met houtsnippers? Gelukkig bleek daar na een tijdje ook een mooie oplossing voor te zijn.

Na een leuk en bijzonder, maar ook intensief jaar heb ik (vanwege wat persoonlijke omstandigheden) besloten om even een stapje terug te doen. Gelukkig zet mijn vriendin zet de knutselmiddagen nog met veel enthousiasme en betrokkenheid voort. Met de hulp van meerdere, lieve vrijwilligers zal zij ongetwijfeld nog voor heel veel gezellige knutselmiddagen zorgen. Fijn! Ikzelf doe het eventjes wat rustiger aan, maar het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan ;-). Weliswaar een tandje lager, maar wederom vrijwillig, zet ik me op dit moment in voor een ander goed doel; haken en breien voor de mensen in Moldavië. Elke maandagmiddag sluit ik me aan bij een groepje fantastische dames. Om samen gezellig twee uurtjes te haken/breien aan warme dekens. Maar ook mutsen, sjaals en tochtstrippen worden hier met veel aandacht en liefde gemaakt. Wederom van gedoneerd materiaal, wat met veel dankbaarheid en respect verwerkt wordt tot vele nuttige en mooie resultaten. En laat nu die zak met houtsnippers nu zomaar ook opeens heel erg goed van pas komen!

Van wat overgebleven stof naaide ik een aantal slurven. Deze vulde ik met de houtsnippers en nam dit alles mee naar de maandag-middag-brei-club. Daar gingen ze in de mouw van een gedoneerde, niet afgemaakte trui en werd er een fantastische leuke tocht(vis)strip van gemaakt. Helemaal van restmateriaal. Geweldig!

Van de zak in de slurf...


Zo gemaakt en super effectief!
Nu nog iets moois van maken...
TADA.... een geweldige tocht(vis)strip!
Nu de snippers een goede functie hadden gevonden, bleef alleen nog de plastic verpakking over. Maar daar had ik ook al snel een goede invulling voor. Op basis van het tas-van-een-rijstzak-patroon, naaide ik er een vrolijke tas van. Deze vulde ik met een aantal restbolletjes garen die ik nog had liggen en bracht 'm naar drie hele lieve en creatieve meisjes. Kunnen zij ook weer mooie dingen maken!

Van verpakkingsmateriaal naar superschattige tas ;-)
En zo heeft iets, waarvan ik in eerste instantie niet wist wat ik er mee aanmoest, toch weer een aantal goede bestemmingen gekregen! En is al het 'afval' verwerkt tot nuttige en gewenste objecten. Vanmiddag ga ik weer naar de breiclub. En neem ik mijn 'proeflap' garen en (repen) oude spijkerbroeken mee. Het kan nog van alles worden; een sprei, vloerkleed of tas. Maar hoe dan ook; we zorgen er samen voor dat het allemaal weer op een nieuwe en goede plek terecht komt.

Stokjes haken en repen van een kapotte spijkerbroek erdoor weven...
En de restjes worden vulling...

Vind je het leuk om op de hoogte te blijven?
Ik ben te volgen op Facebook: 




vrijdag 9 februari 2018

Netjes, buideltje en etuis

Omdat ik zelf zo enthousiast ben over mijn (fruit/groente) netjes, besloot ik destijds om het gratis haakpatroon online te zetten, maar ook om ze (voor iedereen die niet wil of kan haken) tegen een klein prijsje te gaan verkopen. Om zo nog meer mensen op weg te helpen naar minder (plastic) afval. Inmiddels heb ik er al heel wat verkocht en beleef ik er nog altijd veel plezier aan om ze te maken. Elke nieuwe bestelling geeft aan dat er wéér iemand is, die bewuster met afval wil omgaan en zich wil inzetten om verpakkingsvrij(er) boodschappen te gaan doen! Dat maakt mij iedere keer weer blij :-).

Het gehaakte (fruit/groente)netje is licht, sterk en keer op keer te gebruiken. Door de grote 'netgaten' zijn ze ideaal voor grote producten (zoals appels, mandarijnen, aardappelen, tomaten...), maar alle kleine, losse goederen (zoals bijv sperziebonen; koffie(bonen), rijst, muesli etc etc) vallen hier vanzelfsprekend doorheen. Zelf heb ik dan ook altijd (naast de netjes), een aantal trekkoordzakjes bij me als ik boodschappen ga doen. Alles keurig en overzichtelijk opgeborgen in een klein etuitje (volledig gemaakt van restmateriaal) in mijn boodschappentas, zodat ik altijd goed voorbereid mijn boodschappenrondje kan maken.

Nu heb ik ook van de trekkoordzakjes een gratis DIY online gezet. Maar omdat ze echt heel erg leuk zijn om te maken én ik nog behoorlijk wat (gekregen en tweedehands gekochte) stofjes in de kast hebt liggen, denk ik er nu over na om deze ook te koop aan te gaan bieden. Deze (zoals ik ze noem) boodschappenbuideltjes kan ik in twee verschillende maten maken en bieden de gelegenheid om kleine, losse producten prima in te verpakken en te vervoeren. Eenmaal thuis leeg ik de buideltjes in (weck)potten, zodat alles lekker lang vers blijft. Samen met de netjes vormen de boodschappenbuideltjes een vrolijk 'Zero Waste boodschappensetje'. Om het helemaal compleet te maken, maak ik dan ook zo'n handig etuitje om alle netjes en buideltjes in te bewaren/mee te nemen.

Hieronder toon ik een aantal voorbeelden en de prijzen. Let wel dat ik werk met restmateriaal (zo maak ik de buideltjes van o.a. oude vitrage, vintage kussenslopen en en de etuis van lege rijstzakken, tweedehands ritsen en restjes stof). Alle buideltjes en etuis zullen er uiteindelijk anders, maar dus ook uniek uitzien! Daarnaast maak ik de netjes, buideltjes en etuis in mijn vrije tijd. Leuk als je geïnteresseerd bent, maar goed om rekening te houden met een wat langere levertijd ;-).

Gehaakte (fruit/groente) netjes
2 euro per stuk / 3 voor 5 euro
(meer informatie over de netjes vind je hier)



Boodschappenbuidel - Klein (19 x 22 cm)
(van hergebruikt katoen)
3 euro per stuk / 3 voor 7,50 euro



Boodschappenbuidel - Groot (26 x 22 cm)
(van hergebruikt vitrage)
 4 euro per stuk / 3 voor 10 euro


Zero Waste boodschappensetje
(van katoen garen en hergebruikt katoen)
 2 gehaakte (fruit/groente) netjes in kleur naar eigen keuze
1 boodschappenbuidel - Klein (19 x 22 cm)
6,50 euro


Zero Waste boodschappensetje
 2 gehaakte (fruit/groente) netjes in kleur naar eigen keuze
1 boodschappenbuidel - Klein (19 x 22 cm) 
1 bewaar/meeneem etui
10 euro


Bewaar/meeneem etui los
4 euro per stuk 



Mocht je eventueel geïnteresseerd zijn,
dan hoor ik dat graag via:
doemijmaaruiensoep@gmail.com

Maar zelf maken kan natuurlijk ook!
Kijk dan eens hier:
http://doemijmaaruiensoep.blogspot.nl/2015/09/aanpassing-gratis-haakpatroon.html
en/of http://doemijmaaruiensoep.blogspot.nl/2014/06/diy-trekkoord-zakje.html

Fijne dag en houd het netjes ;-)!
Oukje