Pasta zonder plastic verpakking

Hij staat al een tijdje stilletjes bovenop om mijn keukenkastje; de (overgenomen) pasta machine van mijn ouders. In een ver verleden heb ik een aantal jaren bij een Italiaans Delicatessen zaakje gewerkt, dus ik weet uit ervaring hoe lekker verse pasta is. Daarnaast ben ik al tijden naarstig op zoek naar pasta zonder plastic verpakking. En dat blijkt nogal lastig te zijn. Dus zelf maken leek mij een goede optie. Maar met alle benodigde spullen in huis, is het me, qua tijd, helaas nog steeds niet gelukt.

Dus toen ik afgelopen vrijdag, na mijn boodschappen op de Botermarkt, even bij Mabrouk ging neuzen, werd ik blij verrast. In het volgepakte winkeltje, tussen die 'muur' van verschillende pasta's (in plastic), vond ik zowaar ook pasta in kartonnen doosjes. Tuurlijk, het blijft verpakt; maar het voelt toch altijd weer als een kleine overwinning als ik een plastic verpakking weet te voorkomen. Nu maar hopen dat de pasta lekker smaakt en dat ik binnenkort de tijd vindt om toch eens zelf mijn eigen pasta te maken ;-)

Inmiddels heb ik vele plekjes (in en rond Haarlem) ontdekt, waar je 

onverpakte (of niet in plastic verpakte) voedingswaren/goederen kunt kopen. 

Nieuwsgierig? Hier vind je een lijst met verschillende winkels/locaties.

 Vind je het leuk om op de hoogte blijven van mijn 

volgende actie's, (gratis en afvalbesparende) patronen, tips, ideetjes 

en/of recepten? Ik ben te volgen via Facebook en/of Pinterest!

Mijn fruit/groente netje in 'Genoeg'!

Afgelopen vrijdag verscheen 'ie in de winkels; de allernieuwste (lente) uitgave van het blad 'Genoeg'. Normaal zou ik 'm ook meteen gekocht hebben (want wat een leuk, inspirerend blad!), maar nu had ik nog een extra reden om snel naar de kantoorboekhandel te fietsen. Mocht jij 'm ook hebben; kijk dan maar eens op pagina 52. Vrolijk in een fris, lentegroen kader staat een heel leuk stukje over mijn (fruit/groente) netjes. Ben best een beetje trots om in dit hele leuke 'meer doen met minder' tijdschrift te staan! Want naast vele inspirerende artikelen en interessante (groene, bewuste) tips staat dit frisse blad boordevol bewuste, leuke en bijzondere onderdelen (recept, huishoudboekje, ruilrubriek, lezerstip...).

Wat werd ik blij van het mooie, pure en bijzondere verhaal van Janne Willems. En ook het stukje van Tieme Hermans vond ik erg indrukwekkend. Als 'creatieve plastic soep bestrijder' was ik natuurlijk meteen gecharmeerd van de DIY die je uitlegt hoe je 'draad' van oude plastic tassen kunt maken om er vervolgens een stevige, onverwoestbare tas van te maken. Ondanks dat ik al bekend was met dit materiaal (PLARN = Plastic Yarn), ben ik nog niet eerder zo'n heldere 'zelf-maken-uitleg' tegen gekomen. Het getoonde 'open naaiwerk' op het T-shirtje kende ik nog niet en is iets wat ik zeker ook eens een keertje ga proberen. De interviews met de jonge 'Generatie Nooit Genoeg' en Milouska Meulens vond ik hoopvol en verrassend.

Naast de 'hard copy' kun je 'Genoeg' ook online terugvinden. Via hun site en Facebookpagina kun je dus eveneens digitaal op de hoogte blijven van allerlei tips, weetjes en leuke, interessante verhalen. Zo volg ik met veel plezier de wekelijkse column 'Veertig dagen onverpakt' van Ilse Ariëns (de schrijfster van het leuke stukje over mijn (fruit/groente) netjes).

Helaas ben ik veel te laat achter het bestaan van dit leuke blad gekomen. Na enkele losse nummers gekocht te hebben, weet ik het dan ook zeker: voor mij zijn er meer dan GENOEG ;-) redenen om een abonnement te nemen. Verheug me er nu al op om elk kwartaal dit leuke, inspirerende blad op de deurmat te mogen ontvangen!

Note: dit stukje heb ik geheel op eigen initiatief geschreven. Ik ben hiervoor niet benaderd door Genoeg. Hoop hiermee aan te geven hoe enthousiast ik ben en raad iedereen dan ook aan om eens een kijkje te nemen in/naar dit leuke blad!

Afvalloos of Afvalarm?

Afvalloos. Een term die mij de laatste tijd steeds meer bezighoud. Misschien wel een beetje uit frustratie, want elke keer als ik dat woordje lees of hoor, vraag ik me af waarom mij dat nou niet lukt. Boodschappen doen met mijn eigen bakjes en zakjes, (kraan)water drinken uit een Dopper; (keer op keer) hervullen van mijn eigen flacons; haren wassen met een shampoo-bar; zelf bakken en braden.... Ik doe het toch allemaal!?!?! En nog steeds ben ik niet compleet vrij van afval (en hiermee bedoel ik niet alleen het restafval, maar ook de te recyclen materialen zoals papier, glas, blik en plastic).

Soms vraag ik me dan ook af of een afvalloos leven, in deze tijd en situatie, wel een haalbaar streven is. Met een gezin van vier komt er ongewild toch, bij tijd en wijle, van alles in huis. Een man die een mat voor in de auto besteld (geleverd in een grote doos en plastic); twee opgroeiende (puber) dochters met al hun wensen en behoeftes en vriendinnen die (heel lief!) een bos bloemen voor me meenemen. In plastic folie. Met een zakje Chrysal eraan.

Maar ook zonder deze 'externe factoren' merk ik dat ik het toch niet helemaal red om geheel afvalloos te leven. Zelf (koekjes) bakken gaat prima, maar de benodigde ingrediënten kan ik niet altijd verpakkingsloos kopen. En op de zelfgemaakte pizza vinden mijn kinderen een stukje mozzarella wel erg lekker. Op de zaterdag markt in Haarlem kan ik deze los kopen, maar je zult altijd zien dat we er net zin in hebben op vrijdag. Tja... Los van het feit van welke keuzes ik maak (met een zwak gebit durf ik het niet aan om van mijn vertrouwde Paradontax af te stappen en wasbaar maandverband gaat mij toch echt net een stap te ver) heb ik ook gewoon simpelweg niet de tijd om van alles (van tomatenketchup tot broodbeleg) zelf te maken.

Toch kan ik met eer en geweten zeggen dat ik vind dat ik de afgelopen jaren hele grote stappen heb gemaakt. Waar er voorheen elke week volle zakken afval de deur uitgingen, lukt het me tegenwoordig om, eens in de vier tot zes weken, slechts een héél klein beetje restafval aan de weg te zetten. En ook de Plastic Hero zak hangt steeds langer half gevuld in de keuken. Eventuele glazen potjes probeer ik zoveel mogelijk te hergebruiken; de oud papier bak bevat voornamelijk oude kranten, wc rolletjes en (aan beide kanten) volgeschreven boodschappenlijstjes.

Dus toen vanochtend mijn grote 240+ liter afvalbak (op mijn verzoek) door de gemeente werd vervangen voor een (bijna de helft) kleinere 140 liter kliko, voelde ik me toch stiekem wel een heel klein beetje trots. Mijn man wordt er een beetje zenuwachtig van, maar ik heb het volste vertrouwen dat deze nieuwe, kleine(re) kliko méér dan voldoende capaciteit biedt voor ons 'twee-weken-gezins-afval'. Immers; de inhoud van onze oude, grote grijze bak toonde al tijden voldoende bewijs ;-)

Ik realiseer me nu ook dat ik doe wat ik kan. En dat als iedereen voor wat minder afval zou zorgen, dat dat al een héél groot en positief effect zou hebben. Een afvalloos huishouden zal ik waarschijnlijk nooit krijgen, maar wat voel ik me rijk om afvalarm te zijn!

Nieuwsgierig hoe jij ook afval kunt besparen? Op mijn blog vind je allerlei gratis tips, 

patronen en recepten die je op weg kunnen helpen. Succes!... enne... alle kleine beetjes helpen!