Als ik ga rapen in m'n eentje moet ik toch altijd even een 'hobbeltje' over. Niet alleen vind ik het ongezelliger, maar ook voel ik me toch wat onzeker en 'kwetsbaar'. Mensen kijken je soms aan alsof je gek bent of, erger nog, negeren je totaal omdat ze denken dat je een taakstraf hebt. Hoe vaak ik die opmerking inmiddels al niet heb gehoord....
Aangekomen op mijn, vooraf uitgekozen, raapplek (Badmintonpad te Haarlem) stond ik nog steeds niet helemaal stevig in mijn schoenen. En met een flinke hondendrol eronder ;-( en de zoveelste striem van het struikgewas in mijn gezicht, zakte de moed me eerlijk gezegd nog wat dieper in m'n schoenen. Maar gezien de grote noodzaak én hoeveelheid afval wat op deze plek ligt, besloot ik stug door te gaan en liep ik zodoende,
al rapend, langs het 'Badmintonpad' in Haarlem.
Halverwege brak het zonnetje door en was mijn vuilniskarretje al behoorlijk gevuld. Een gevoel van vrijheid kwam over me heen en ik begon me steeds prettiger te voelen. Vooral toen ik zag wat mijn raap-activiteit deed voor de omgeving. Wat een verschil! Struinend door de bosjes langs de waterkant (ik kan me ergens ook wel voorstellen dat mensen me enigzins vreemd aankijken ;-) ) kreeg ik het steeds meer naar mijn zin en voelde me zelfs een blije, trotse raapster!
Toen de scholieren een tussen-uur bleken te hebben en in groepjes naar buiten kwamen, konden hun opmerkingen me dan ook totaal niet meer deren. Ik heb van alles horen voorbij komen, van: 'Lekker prikken'; 'Zwerver'; 'Kijk nou toch, ze neemt foto's van afval'; 'Een beetje doorwerken' tot commentaar op mijn vuilniskarretje waar mijn facebook adres op staat. Het deed me niets en raapte gewoon door.
Aan het einde van het Badmintonpad was mijn vuilniskarretje én m'n emmer helemaal vol. Met steeds meer scholieren uit de school komend, besloot ik hun te confronteren met hun eigen, vieze afval en leegde mijn emmer met blikjes/flesjes op het veld vóór de school. Je had ze moeten zien. Ze begrepen er echt helemaal niets van.... "Mevrouw, waarom neemt u foto's van afval?" Ik kon zien dat mijn antwoord op hun vraag: "Omdat ik het zo erg vindt dat het allemaal maar op de grond gegooid wordt en dat dat voor zo veel vervuiling zorgt", totaal geen indruk op ze maakte. Pubers!
Uiteraard heb ik alles weer netjes opgeruimd en na een kort, goed gesprekje met (waarschijnlijk) een leraar, heb ik het geraapte afval achtergelaten in een afvalcontainer. Deze was (verbazingwekkend) leeg! Na een wat moeilijke start, eindigde ik mijn raapochtend met een zeer tevreden en voldaan gevoel! Al zou ik één scholier bereikt hebben, dan ben ik al tevreden. Bovendien is de omgeving weer (eventjes) helemaal netjes. Hopelijk nodigt dat een stuk minder uit om iets op de grond te gooien!
|
Zoveel broodverpakkingen van de DekaMarkt :-( |
|
Blikjes en snoepverpakkingen... het ligt echt overal! |
|
Helemaal vol! |
|
Een momentje rust om even te genieten van het zonnetje. |
|
Totale opbrengst; tentoongesteld op het schoolveldje. |
|
Bah! |
|
Opgeruimd staat netjes! |
Op de hoogte blijven van meer van mijn (plastic) afval besparingen & ervaringen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten